Agata Sobel

Nazwa jednostki chorobowej:

Ropień okołoodbytniczy

(abscessus perianalis, anorectal abscess)

?

Etiopatogeneza:

Ropień okokłoodbytniczy jest zbiornikiem ropy, którytworzy się w okolicy odbytu. Może lokalizować się płytko pod skórą przy brzegu odbytu lub może znajdować się głębiej w pobliżu
ściany odbytnicy.

Ropień może opróżniać się, może też po opróżnieniu przyjąć formę przetoki okołoodbytniczej.

Podział:         

• ropień przyodbytowy     
• ropień kroczowy
• ropień kulszowo-odbytniczy
• ropień podśluzówkowy    
• ropień miedniczy

Przyczyny:

Powstaje w wyniku infekcji gruczołów okołoodbytniczych, które znajdują się w linii oddzielającej kanał odbytu od odbytnicy. Zamknięcie ujścia gruczołu
powoduje rozwój w nim bakterii, co prowadzi do infekcji i rozwoju ropnia.

 Objawy kliniczne:

• stały, silny, pulsujący ból odbytu niezależny od
• defekacji         
• gorączka         
• dreszcze         
• wypadanie treści ropnej wraz ze stolcem-         
• parcie na stolec         
• wyczuwalne uwypuklenie w okolicy odbytu

Diagnostyka: 

• wywiad         
• badanie per rectum         
• anoskopia - endoskopowe końcowego odcinka odbytnicy         
• rektoskopia - badanie endoskopowe odbytnicy         
• USG jamy brzusznej

Leczenie:

leczenie farmakologiczne: 

• leki przeciwbakteryjne lub przeciwgrzybicze w przypadku
• uogólnienia infekcji         
• środki zmiękczające stolec w przypadku zaparć

leczenie chirurgiczne: 

• polega na nacięciu ropnia i wprowadzeniu do jego
• wnętrza drenu, który będzie umożliwiał swobodne wypływanie treści ropnej na
• zewnątrz

Piśmiennictwo:

Fibak J. i wsp., Chirurgia - Podręcznik dla studentów. Wyd. 3, Warszawa, PZWL, 2002

Gertraud Luce-Wunderle, Anita Debrand-Passard – Pielęgniarstwo operacyjne. Wyd. 4, Munchen, Elsevier Urban&Partner, 2006

Noszczyk W. i wsp., Chirurgia. Wyd. 1, Warszawa, PZWL, 2005